In het algemeen zijn de zomer- en herfstrassen slechts kort te bewaren, terwijl de winter- of bewaarrassen meestal veel beter bewaren. Vruchten van hoogstambomen en halfstambomen bewaren in het algemeen langer dan vruchten van laagstambomen.
Bewaarfruit wordt altijd geplukt. Fruit dat al op de grond ligt, valfruit, heeft vaak beschadigingen door het vallen, dat veroorzaakt snel beursheid en rotting. Daarbij is het fruit dat valt vaak rijper dan de vruchten die nog blijven hangen, ook vruchten waar al wat aan mankeert worden vaak eerder losgelaten. Valfruit is daardoor niet geschikt als bewaarfruit.

Op boerderijen bewaarde men voorheen de appels in een grote kist op zolder. Als eerste kwam er een laag stro waarop de goudrenetten gelegd werden. Vervolgens weer een laag stro en een laag goudrenetten. Op deze manier bleven ze goed tot in het voorjaar. Ze droogden alleen wel iets in.

Teeltmaatregelen die de bewaring van winterappels en winterperen beïnvloeden:
Fruitbomen die teveel stikstofmeststoffen kregen, geven vruchten die minder lang te bewaren zijn. Fruitbomen die veel kaliummeststof kregen, geven stevigere vruchten die langer bewaren. (Vruchten met veel kalium zijn wel gevoeliger voor kurkstip, bruine ingezonken vlekjes op de schil)

Appels met een rode blos bewaren meestal minder lang. Bijvoorbeeld de 'Rode Boskoop' bewaart minder lang dan de gewone 'Schone van Boskoop'.

Appel- en perenrassen die u lang wilt bewaren, moet u eerder (onrijper) plukken. Pluk bij voorkeur in propere, lage houten kistjes, welke gemakkelijk te controleren zijn.

De zomer- en herfstrassen van appel en peer zijn over het algemeen maar kort te bewaren. De iets onrijp geplukte winter- of bewaarrassen houden zich veel beter.

Appels en peren geplukt van hoogstam en halfstam zijn beter houdbaar dan deze van laagstambomen. Ook zijn appels geteeld op zandgronden meestal minder lang bewaarbaar dan dezelfde appels op klei- en leemgronden.

Waar en hoe appels en peren bewaren zodat ze optimaal vers blijven ?
Breng enkel gave en gezonde vruchten in de bewaarplaats. Leg de allerdikste vruchten afzonderlijk, want die bewaren minder lang dan middelmatig dikke vruchten.

Bewaar geen pitfruit met korte bewaarduur in de buurt van fruit met lange bewaarduur. Rijpend fruit geeft ethyleen (rijpingsgas) af, waardoor ook de afrijping van langer bewarend appels en peren versneld wordt.

Gebruik lage kistjes om de pitvruchten te bewaren. Reinig of ontsmet die kistjes voor de pluk. Zet de kistjes op verschillende stapels en laat onder de onderste kist een ventilatieruimte van ca 10 -15 cm.

Een locatie op het noorden met bescherming tegen regen, vorst, vogels en knaagdieren is gunstig. Kleine hoeveelheden kunnen in een koelkast worden bewaard. Voor appels is de ideale bewaartemperatuur 4-5°C en voor peren is dit 0-1°C.
Een goed onderkomen is een donkere, niet te droge kelder die gelucht kan worden via een raam aan de noordkant. Een gelijkmatige temperatuur van 2 - 4°C is meestal goed.
Hou de luchtvochtigheid tamelijk hoog door de vloer af en toe nat te maken. Bij een te droge lucht gaan de vruchten rimpelen. Om dit rimpelen te vertragen kunt u plastiekfolie of papier op de vruchten leggen.

Stoofperen kun je wel 1 jaar bewaren. Dan moet je ze wel in stro leggen. Verder koel en vorstvrij bewaren.
Je zou ze ook kunnen bewaren in een proviandkast ook wel vliegenkast genoemd. Handig met 3 lades. Verkrijgbaar bij ’De Wildfang.

Appels en peren even bewaren voor ze geschikt zijn voor consumptie. Haal ze nog niet naar binnen, maar laat ze een tijdje op een koele plek buiten staan, bijvoorbeeld opgestapeld in fruitkistjes. Zet deze op een beschaduwde plek onder de bomen. De frisse herfstnachten hebben een gunstige invloed op de verdere ontwikkeling van smaak en aroma, terwijl de dauw uitdroging tegengaat. Wanneer u het fruit zo bewaart, komt dat dus de smaak en de houdbaarheid ten goede. Dek het wel af met gaas, om vogelschade te voorkomen.
Zodra de eerste matige (nacht)vorst wordt aangekondigd, is het zaak om de voorraad goed af te dekken met isolerend materiaal, bijvoorbeeld nopjesplastic. Van een lichte nachtvorst heeft het fruit niet te lijden.

Neem tijdens de bewaring regelmatig rijpe en rotte vruchten weg. Controleer de vruchten wekelijks op bederf. De meest voorkomende problemen zijn bruinrot, kurkstip en vraatschade van knaagdieren en vogels.

Speciale bewaaromstandigheden om appels en peren langer te bewaren:
Bij de beroepsfruitkwekers gebruikt men speciale koelcellen/ gascellen (U.L.O.), waarin men een lage temperatuur, laag zuurstofgehalte en laag CO2-gehalte kan houden.
Op deze manier kan men het uitrijpen van sommige rassen erg vertragen.

Het perenras 'Beurré Hardy' is bij fruittelers tot ca december te bewaren, terwijl dit ras bij liefhebbers maar tot september-oktober te bewaren is. (Deze herfstpeer wordt bijna niet meer gekweekt bij beroepsfruittelers)

De perenrassen 'Durondeau' en 'Doyenné du Comice' zijn bij fruittelers tot ca december-januari te bewaren, terwijl ze bij liefhebbers meestal maar tot oktober-december te bewaren zijn.

De perenrassen 'Conference' en 'Concorde' zijn bij fruittelers bijna een gans jaar te bewaren, terwijl ze bij liefhebbers meestal maar tot oktober-november te bewaren zijn. Belangrijk om lang te bewaren is vroeg plukken (iets onrijp) en snel op een lage temperatuur brengen.

Als de appels uit de koelcel komen, zorgen de hogere temperatuur en zuurstof ervoor dat ze uit hun winterslaap ontwaken. Dan gaan ze weer aroma’s produceren. Dat is ook nodig, want een appel direct uit de koelcel heeft weinig smaak.

Vitaminerijke vruchtendrankjes maken met winterappels voor de winter:
Een overtollige oogst kan ook goed verwerkt worden tot sap. Het sap wordt gepasteuriseerd en is ca één jaar bewaarbaar. Belangrijk is dat de appels niet te rijp zijn. Het mengen van verschillende zoete én zure rassen is gunstig voor de smaak van het vruchtensap.
Fruit persen kan uitgevoerd worden door hiervoor gespecialiseerde bedrijven. Afhankelijk van het bedrijf moet men minstens 120 ofwel 150 kg vruchten persen.